
معرفی دبیرستان نیکان|مشاوره تحصیلی شهداد
دبیرستان نیکان
دبیرستان نیکان یکی از واحدهای موسسه فرهنگی نیکان است که در سال ۱۳۴۶ توسط مرحوم علامه کرباسچیان و عدهای دیگر از دلسوختگان تعلیم و تربیت اسلامی تأسیس گردید.
در این موسسه سعی میشود محصلین به گونهای در ابعاد مختلف تربیت شوند که با توانمندی روحی و جسمی و برخورداری از بهداشت روانی لازم، زندگی دنیوی و اخروی نیکوئی داشته و انسان مفیدی برای خود، خانواده و جامعه باشند.
در قسمت زیر به پارهای از این فعالیتها اشاره میشود.
علمی و آموزشی
- خو گرفتن به پژوهش علمی و اِعمال آن در دو جنبه عمومی و تخصصی؛ بدین ترتیب که هم آشنایی دورادور با موضوعات، اهداف و کاربرد علوم پایه، تجربی و انسانی روز حاصل گردد و هم در رشته برگزیده شخصی، روز آمدی اطلاعات مورد اهتمام قرار گیرد و به آموختههای اولیه و قالبی اکتفا نشود.
- اهتمام به تحصیلات عالیه با تفکر کیفیتگرا ، چنانکه با آگاهی از میزان سودمندی هر یک از رشتههای تحصیلی در خدمت رسانی به مردم (هم کیشان و بلکه هم نوعان) اقدام به انتخاب کنند.
- عنایت قلبی به انگیزههای الهی و معنوی کسب دانش، چنانکه این انگیزهها موجب ایمنی از آفاتی شود که ممکن است گریبان گیر طالب علم گردد.
- تمرکز قوا در یادگیری و آموزش و پرهیز از پراکندگی فکری که نتیجه مسلم آن چیزی جز کند شدن روند آموزش و کاستن از بازدهی علمی نیست.
- آشنایی با کلام وحی و سخنان خاندان عصمت و طهارت علیهمالسلام به گونهای که نه تنها فهم ظاهر عبارت را میسر سازد، بلکه موجب توانایی دریافت مقصود اصلی کلام و یافتن مصادیق عینی و کاربردی برای آن باشد.
- اصالت دادن به تفکر و تعقل و نگرش علمی به پدیدهها و حوادث پیرامونی، به گونهای که دانشآموزان در برخورد با تازهها و ناشناختهها، پیش از هر تصور دیگری، به تبیین عقلانی و توضیح علمی آنها بیندیشند.
- توانایی و اشتیاق برای آموزش دانستهها به دیگران که تقویت پیوسته بنیه علمی و نیل به خودباوری در این زمینه میتواند موجب آن باشد.
- آفاتی که ممکن است متوجه این بعد از شخصیت انسان باشد به صورت مدرک گرایی، شهرتطلبی، فضل فروشی، خودبزرگبینی و دنیاخواهی جلوهگر میشود که پرهیز از این آفات و نظایر آن هر چند بیشتر جنبه اخلاقی دارد، می تواند در روند موفقیت علمی هم تاثیر واقعی داشته باشد.
اخلاقی
آنچه در این بعد مهم است این است که اولا مضمون و محتوای آموزههای اخلاقی تعالیم آسمانی خاندان عصمت و طهارت باشد و نه نظریات فلسفی و عرفانی، ثانیا رفتار اخلاقی باید در ساختار شخصیتی فرد نهادینه شود تا هماهنگی آن با دانش اخلاقی تضمین گردد.
- نیل به مرتبهای از خود شناسی که آگاهی به عظمت روح آدمی و توجه به کرامت نفس انسانی را در بردارد. شرح صدری که بدین ترتیب به دست آید برکات فراوانی به دنبال میآورد؛ مانند: بیاعتنایی قلبی به دنیا، استواری در برابر ناگواریهای زندگی اجتماعی و مشکلات اجتماعی، آرامش روحی و رضامندی به نتیجه تلاشهای شخصی، استقلال شخصیت و نادیده گرفتن مدح و ذم دیگران، پرهیز از مفاسد اخلاقی و دوری از افکار و رفتاری که به احساس فرومایگی میانجامد.
- رهایی از بند خویش خواهی که موجب میشود در برخورد با دیگران تواضع جای کبر و کدورت را بگیرد و توفیقات گوناگونی مانند برقراری روحیه صلح و صفا در خانوادهها، پذیرش اشتباهات شخصی و سعی در برطرف کردن آنها و کوشش برای یاری رساندن به همنوعان به دست آید.
- دارا بودن روحیه توکل به خداوند متعال و توسل به اولیای الهی، به گونهای که نه مانع به کارگیری قوای شخصی برای انجام وظایف و نیل به اهداف سازنده گردد و نه به احساس خود باوری مفرط و بی نیازی کاذب از بزرگانی که وسایل نیل به قرب الهی و برکات مادی و معنویاند، بیانجامد.
- تخلق به اخلاقی حسنه اسلامی با مراقبت بر فرایض و سنن مذهبی در زندگی شخصی و خوش رفتاری هر چه تمامتر با اعضای خانواده و معاشران که در مدار گذشت، مهرورزی و مهربانی، پاسداشت حرمتها و حقوق دیگران تجلی مییابد.
- پرهیز از مفاسد اخلاقی، خویشتن داری به هنگام احساس خشم از رفتارهای ناپسند عرفی اطرافیان و دوری کردن از هر عادت رفتاری که به حجابزدگی خرد و اندیشه انسان میانجامد و موجب تکرار روز افزون رفتارهای نابخردانه و مذموم اخلاقی میگردد.
- رعایت نظم و انضباط به ویژه آنجا که مربوط به برنامهریزی و زمانبندی و وقتشناسی باشد، چنانکه هم در استفاده بهینه از فرصتهای زندگی اثر گذارند و هم رسیدگی و پیگیری به موقع در خصوص وظایف دائمی و مسئولیتهای ادواری را به یک عادت سنجیده رفتاری تبدیل کند.
- کوتاه سخن اینکه رشد اخلاقی: اولا به باورهای مذهبی وابستگی تام دارد، ثانیا نمودهای رفتاری آن در دو جنبه فردی و اجتماعی جست و جو میشود. پس نیل به هر دو خصیصه اعتقادی و عملی چنین رشدی باید مورد توجه در بعد اخلاقی باشد.