شب امتحان
اصطلاح شب امتحان یک واژه رایج بین دانش آموزان و دانشجویان است که به معنای فرصت نهایی برای مطالعه و آمادگی جهت امتحانات است. در ضمیر ناخودآگاه خود غالبا تصویری ساخته ایم که نشان از یک اهمیت ویژه و زمان طلایی در شب امتحان وجود دارد. به همین دلیل اضطرار و جدیت همچنین اهمیت برنامه ریزی در این زمان به اوج خودش میرسد.
همچنین در این بازه زمانی معمولا اتفاقات روزمره برای ما جذابیتی ندارند، سرو صدا و نویز هایی محیطی توانایی کاهش تمرکز ما رو ندارند. در این زمان خیلی زود از مطالعه خسته نمی شویم و سعی میکنیم بیشترین زمان ممکن را اختصاص بدهیم.
ذهن ما در شب امتحان راندمان و عملکرد خوبی خواهدداشت، و حجم زیادی از مطالب را میتوانیم آماده سازی کنیم و معمولا به این نتیجه میرسیم که اگر در طی سال مطالعه میکردم میتوانستم خیلی راحت نمره کامل را بگیرم.
بواسطه اطلاعات غلطی که به ضمیر ناخود آگاه دادیم در کل سال ضعیفترین عملکرد ممکن را داریم و‌دچار روزمرگی هستیم وفقط شب امتحان اهتمام و جدیت لازم را داریم .در سیستم مطالعه شب امتحانی دو تا ایراد مهم وارد هست:
اولا حجم مطالب بالاست و علی رغم اطمینان به توانایی خود ، زمان کافی برای یادگیری عمیق مطالب نخواهیم داشت.
ثانیا مطالبی که در یک روز یاد گرفته شود به دلیل عدم انتقال از حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت، تمام اطلاعات بعد از بازه زمانی امتحانات پاک می شود.
انواع دانش آموز و دانشجو
دو نوع دانش اموز یا دانشجو داریم؛
۱. داوطلبی که در طول سال با معلم و استاد همگام بوده و تسلط نسبی نیز دارد.این نوع داوطلبان شب امتحان را جهت مرور و جمع بندی، منظم کردن اطلاعات در ذهن و رفع اشکالات جزیی استفاده میکنند.
۲. داوطلبانی که در طول سال دچار روزمرگی هستند، در بسیاری از مطالب اشکال دارند،زمان کافی اختصاص ندادند، تحت تاثیر استرس و‌تنش زیادی خواهند بود.حالا که میخواهند با جدیت مطالعه کنند زمان کافی ندارند و به ناچار سطح توقع خودشون و خونواده و مدرسه را تا نقطه مرزی تحریک و عصبانیت پایین میاورند و به خود وعده میدهند که بعد از امتحانات قوی تر عمل کنند و جبران کنند
( البته تجربه نشان داده که چون مشکل از جای دیگریست این مشکل به خودی خود حل نمیشود و داوطلب تا زمان اضطرار بعدی قول هاییش رافراموش میکند)
در گروه اول داوطلبان به مشکلی بر نمی خورند و احتمالا زمان شب امتحان را با استراحت ، تفریح و یا در صورت لزوم جمع بندی و رفع اشکال سپری میکنند.
در گروه دوم نابسامانی زیادی دیده میشود،استرس بالاست، تصمیم گیری های غلط بیشتر میشود، حتی ممکن هست شخص تست بزند یا در آزمون آزمایشی هم شرکت کند در حالی که اصلا شرایط تست زنی ندارد و نباید تست بزند.
و اما راهکار مناسب چی هست؟
توصیه اول پیشگیری هست یعنی یا کاری را شروع نکنیم یا هدفمند و با برنامه ریزی حرکت کنیم و از ضمیر ناخودآگاه خود هوشمندانه تر استفاده کنیم .بعد از مطالعه این مقاله میتوانید انتخاب کنید که جزء کدام دسته باشید اما اینکه الان جزء کدام دسته هستید بر اساس پیش زمینه های قبلی هست.
اگر الان جزء دسته اول هستید و تسلط نسبی دارید ، حجم منابع ( جزوه و کتاب و کمک آموزشی) را برای هر درس محاسبه کنید و با توجه به زمان کل ، تقسیم بندی کنید مثلا اگر مجموعا ۱۰۰ صفحه ریاضی دارید و برای ریاضی ۱۰ساعت مفید وقت دارید ۸ ساعت را صرف مرور و جمع بندی و منظم کردن ذهن کنید و ۲ ساعت هم صرف رفع اشکال کنید
اگر جزء دسته دوم هستید ؛
- احتمالا بخش کمی از مطالب را مسلطید (۳۰ درصد)
- احتمالا بخش زیادی از مطالب هستند که مسلط نیستید اما ساده هستند و زمان زیادی نیاز ندارند ( ۵۵ درصد)
- احتمالا بخش کمی هم دشوار و زمانبر هستند و برای شب امتحان میبایست صرفنظر شود.(۱۵ درصد)
فرض کنیم برای ریاضی ۱۰۰ صفحه اطلاعات میبایست مطالعه کنید و ۱۰ ساعت زمان دارید
۵ ساعت را صرف ۳۰ درصدی بکنید که مسلط هستید و ۵ ساعت را صرف ۵۵ درصدی بکنید که مسلط نیستید اما ساده هستند ، و از ۱۵ درصد دشوار صرفنظر کنید. به بیان دیگر ابتدا روی نقاط قوت کار کنیم و سپس مطالبی را که مطمعن هستیم با مطالعه به آمادگی سریع خواهیم رسید کار میکنیم، مجموع این دو حجم زیادی از مطالب امتحان را شامل میشود.
